روی لبه تيغ راه رفتم

كمتر ایرانی‌است كه مرجانه گلچین را نشناسد. دیروزی‌ها تصویرش را در «آینه» به یاد دارند و برای امروزی‌ها او هنوز «زیور» شمس‌العماره است. گرچه دوست دارد كه دوباره به سینما برگردد اما در همین سریال‌های تلویزیونی‌اش هم همیشه خوش می‌درخشد و جزو چهره‌های موفق  می‌شود.

گلچین بعد از مدت‌ها به سمت كار‌های طنز رفت و انتخاب‌هایش هم كم‌كم به نقش‌هایی خاص محدود شد اما با وجود این، باز هم سعی می‌كند بهترین باشد و به تكرار نیفتد

گلچین این روزها مهمان‌ها مخاطبان آی‌فیلمی است و به همین بهانه شبکه آی‌فیلم با وی به گفت‌وگو پرداخته است که در ادامه می‌خوانید

خانم گلچین، سریال «نقطه سرخط» این شب‌ها از شبکه آی‌فیلم در حال پخش است و این چندمین تجربه همکاری شما با "سعید آقاخانی" بود. همکاری با ایشان چطور است؟

سعید آقاخانی هنگام کار کردن بسیار آرامش دارند و این آرامش باعث می‌شود که کل گروه و تمام عوامل آرامش داشته باشند و تمام سختی‌ها کم می‌شود. من از تمام تجربه‌هایی که با سعید آقا‌خانی انجام داده‌ام، راضی هستم. هنرمندانی مثل "سعید آقاخانی" برای تلویزیون و سینما بسیار ارزشمند هستند و من خودم به شخصه دوست دارم با ایشان کار کنم.

شما اکثرا نقش‌هایی که بازی می‌کنید، یک کارکتر شلوغ و پرهیجان هستید. این نقش‌ها چقدر با خود واقعیتان شباهت دارد؟

آنهایی که من را می‌شناسند، کاملا به تفاوت پشت صحنه من با آنچه در جلوی دوربین می‌بینند، واقف هستند. اتفاقا من آدم خجالتی هستم. یعنی اگر در یک جمعی قرار بگیرم، معمولا در گوشه هستم و خیلی اهل خودنمایی نیستم. خودم نمی‌دانم که چه اتفاقی در جلوی دوربین برای من می‌افتد که به کل آدم دیگری می‌شوم.

در واقع موقعیت‌های مختلف است که از بازیگر بازی‌های متفاوتی را می‌طلبد.  در حال حاضر با افتخار می‌گویم که من بازیگر کمدی هستم که برای خودم یک شیوه بازیگری درنظر گرفته‌ام و آن استفاده از بازی بدن است. قطعا این شیوه را با خودم حمل خواهم کرد و به هیچ وجه آن را کنار نمی‌گذارم.

شما چند سال پیش در یک سریالی به نام «نفس گرم» به ایفای نقش پرداختید که در آن سریال مخاطبان غافلگیر شدند. شما نقش یک خانم جلسه‌ای را داشتید.

بله. به طور کلی من بازیگری با حرکت دست و میمیک‌های زیاد هستم ولی در ایفای نقشی که در مجموعه «نفس گرم» داشتم، باید همه آنها را دور می‌ریختم و تبدیل به آدمی می‌شدم که تمام وجودش آرامش است. رويارويی من با اين قصه و شخصيت مليحه برايم جذاب بود، اما از طرفی نگران بودم و دلهره داشتم. به اين دليل كه چنين نقش‌هايی حركت روی لبه تيغ است و به راحتی می‌تواند دچار شعارزدگی شود. در نفس گرم بايد اين كليشه را می‌شكستم و به شخصيتی نزديك می‌شدم كه بسيار صبور و آرام بود. اين تغيير برای هر بازيگری سخت است. اما خوشبختانه در متن با شخصيت‌پردازی بسيار كاملی روبه‌رو بودم و  اين موضوع به من خيلی كمك كرد.

چرا شما طی اين سال‌ها از حضور در چنين نقش‌هايی فاصله گرفته بوديد و ترجيحا در كارهای طنز تلويزيوني حضور پيدا می‌كرديد و حتی از سينما دور شده بوديد. 

عمدتا در اين سال‌ها خصوصا در سينما با فيلمنامه‌هايی روبه‌رو می‌شدم كه خيلی برايم جذاب نبود. من در دهه ٦٠ تجربه خوبی در فيلم‌های «شب بيست و نهم» و «چشم‌هايم برای تو» داشتم. دوست داشتم هميشه زمانی به اين فضا برگردم كه حرفی برای گفتن داشته باشم. تا خودم را دوباره برای حضور در فضای جدی محک بزنم. حالا فكر می‌كنم نفس گرم اين شرايط را برای بازگشتم مهيا كرد.

آيا می‌خواهيد حضور در چنين نقش‌هايی را ادامه دهيد يا تمايل شما بيشتر به آثار طنز است. 

من در اين چند سال حضور در كارهای طنز واكنش‌های بسيار خوبی از مخاطبان عزيز گرفتم. همين حس برای من دوست‌داشتنی و ارزشمند است. من برای مردم سرزمينم كار می‌كنم و نظرات آنها برايم مهم است. اما اگر با متن و كارگردانی روبه‌رو شوم كه بتوانم دوباره تجربه خوبی در فضای جدی داشته باشم، استقبال می‌كنم. البته این را هم بگویم دوباره یک سریال بازی کردم به نام «آسمان هوای باران دارد»  که در آن هم نقشم جدی است و امیدوارم مخاطبان دوست داشته باشند.

مصاحبه کننده: هانیه خاوری برای وبسایت آی‌فیلم